Leven aan de frontlinie

Voor het geval het nog niet duidelijk is, dit is een roerige tijd voor de Digidesk. Het mag dan voor mij allemaal niet snel genoeg gaan, maar het gebeurd uiteindelijk wel allemaal.

Terwijl ik zit te werken aan de quickfix, ligt er ook nog steeds een voorstel van mij voor de nieuwe pagina van volgend jaar op het bureau van mijn chef op een evaluatie te wachten.

En morgen wordt er een proef gedraaid met de nieuwe software waarmee de NOS in de toekomst alle UGC gaat verwerken. Als die eindelijk geïmplementeerd kan gaan worden, kan ik ook daar weer mee aan de slag.

Immers, hoe makkelijker je het maakt om dingen op sturen, hoe meer rotzooi je binnen krijgt. Aan mij de schone taak om een methode te ontwikkelen om daar de pareltjes tussen uit te vissen.

Voor meer informatie over UGC verwijs ik naar mijn reflectie daarover die ik iets minder dan een half jaar over dit onderwerp schreef voor mijn opleiding. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat die reflectie het ultieme boekwerk over UGC is, het is immers 'maar' voor een hbo-opleiding, maar het leverde me een goed cijfer en een baan bij de NOS op, dus ik moet wel iets goed gedaan hebben.. ;-)

Het voelt echt nog steeds als een voorrecht om hier bij de NOS op de cutting edge van veranderingen in de wereld van de media te mogen werken. Nog groen van de opleiding sta ik er middenin.

Wereldwijd worstelen nieuwsmedia met dezelfde problemen en zoeken ze dezelfde oplossingen. En ik heb nog veel te leren over de journalistien en de werking van een nieuwsmedium als de NOS, getuige ook mijn ongeduld als om veranderingen gaat, maar dit leven aan de frontlinie bevalt me wel..

0 reacties:

Een reactie posten