Het is zover. Ik zit in de trein onderweg naar huis en mijn laatste dag bij NOS Headlines zit er alweer op. Gek genoeg was het een hele normale donderdag. Ik was het zelfs even vergeten dat het (in ieder geval voorlopig) de laatste donderdag was die ik als samensteller van NOS Headlines Video zou doorbrengen. Ik ga het missen.

Gelukkig ben ik nog niet helemaal weg, woensdag is er nog een afscheidsborrel (eigenlijk voor meerdere vertrekkende stagiaires, maar omdat ik ook vertrek lift ik even mee op hun borrel..) en vrijdag de 13e (gelukkig geloof ik niet in dat soort onzin) ga ik naar een middelbare school in het kader van het project News On Tour om in Almere het goede woord over de NOS onder de leerlingen te verspreiden en een workshop te geven. Ik ben echt heel benieuwd want het lijkt me ontzettend leuk!

Maar eerst ga ik van de gedwongen relatieve rust (lees: halve werkloosheid) genieten. Kan ik eindelijk mijn structurele slaaptekort een beetje wegslapen... ;-)

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat

Niet schrikken, maar mijn falie was vandaag te zien op Journaal 24 en nos.nl. Iedere dag worden de hoofdredacteuren van de verschillende redacties geïnterviewd over wat zij die dag voor leuks te bieden hebben en ze komen dus ook langs bij NOS Headlines, wat betekent dat ik voor de camera moest met mijn smoelwerk. En dat was best leuk moet ik zeggen!

Jammer genoeg klopte niet alles van wat ik in beeld zei, zo wordt het item over Amsterdam Fashion Week niet vandaag online te staan maar morgen, omdat het niet meer lukt om het op tijd af te krijgen. Ook wat ik zeg over Send a Message is niet helemaal juist maar dat komt vooral doordat ik onvolledig was ingelicht.

Toch ga ik NOS Headlines heel erg missen. Niet omdat ik met mijn tronie in beeld kom, ook niet alleen omdat de redactie bestaat uit een hele leuke club mensen en omdat er een leuke sfeer hangt, maar ook omdat het een hele interessante uitdaging is om jonge mensen op pad te helpen om een goede journalist/cameraman/editor te worden. Wat dat betreft is NOS Headlines echt een unieke stageplek. Nergens anders krijg je de ruimte om het allemaal zelf te doen, de ruimte om fouten te maken en daarvan te leren en de ruimte om te experimenteren.

Natuurlijk zijn er minpunten, zo zijn sommige dingen niet goed geregeld wat apparatuur betreft (er gaan vooral veel dingen stuk de laatste tijd) en zouden we eens wat vaker dingen goed moeten voorbereiden voor de dagen die nog komen, maar de budgetten voor NOS Headlines zijn dan ook navenant lager dan bijvoorbeeld die van het NOS Journaal.

Donderdag mag ik nog één keer voor eindredacteur spelen bij NOS Headlines, maar dan is het voorlopig afgelopen, schluss, finito..

Ik ga mijn best doen om er zo veel mogelijk van te genieten.

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat

Ik hoor het je bijna denken: zo dat heeft lang geduurd sinds de laatste blogpost! En je hebt gelijk. De schuldige is een spannend boek dat ik tijdens mijn treinreizen aan het lezen was genaamd Heer van het Licht. En nee dat is geen christelijke verwijzing, het was een fantasy-boek dat vooral was gebaseerd op boeddhistische en hindoeïstische mythologie.

Maar genoeg over mijn leesgedrag, het ziet er naar uit dat ik mijn goede voornemens wat mijn blog betreft binnenkort wat makkelijker kan gaan nakomen, want ik heb volgende week ineens veel meer vrije tijd. En als je weet dat ik freelancer ben dan snap je ook dat dit gegeven geen goede zaak is.

In feite is het een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Het was al langer bekend dat mijn tijd bij NOS Headlines van relatief korte duur zou zijn: ik was slechts een vervanger voor een samensteller die op een andere redactie van de NOS in moest vallen. Maar die andere redactie heeft openstaande vacature inmiddels ingevuld, dus kan zij haar eigen diensten bij NOS Headlines weer draaien en ben ik daar niet meer nodig.

Toevallig ben ik tegelijkertijd niet meer zo vaak nodig bij de Digidesk. Twee leden van de Service-redactie moesten worden wegbezuinigd, terwijl de Digidesk juist mag uitbreiden. Daarom heeft de NOS die twee werknemers omgeschoold tot leden van de Digidesk. Een simpele rekensom leert dat meer vaste krachten = minder werk voor freelancers, waaronder ik dus...

Dat betekent dat de structuur in mijn leven de komende tijd ter te zoeken is. Maar aan de andere kant is het ook wel weer spannend, omdat ik wordt gedwongen om nieuwe dingen uit te proberen. Ik heb banden bij mijn oude werkgever Omroep Brabant weer aangehaald in de hoop dat ze me weer gaan bellen voor diensten, heb gevraagd of ik binnen de NOS ingewerkt kan worden bij een andere redactie en ik heb zelfs gereageerd op een vacature bij de VPRO. De komende maand ga ik merken hoe dit allemaal uitpakt. Ik ben benieuwd.

Nog even een tip over de productie van vandaag: ik heb een interessant verhaal mogen schrijven over een doorbraak op het gebied van hersenonderzoek. Amerikaanse wetenschappers zijn erachter gekomen dat een enkele hersencel al informatie op kan slaan. Voor wie in dat soort dingen geïnteresseerd is...

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat

Zoals de (weinige) regelmatige bezoekers van mijn blog weten, ben ik
al een tijdje op zoek naar een nieuw sjabloon voor mijn blog. En zoals
je ziet, heb ik hem eindelijk gevonden. Het duurde eventjes voor ik
een goede gevonden had en toen ik er één had was ik niet tevreden,
want de navigatietabs werkten niet zoals ik dat wilde. Gelukkig kon ik
met de hulp van een vriend die meer verstand heeft van dit soort
dingen dan ik (en wat gepiel van mijzelf) de nieuwe site maar mijn
wens krijgen en hier is dus het resultaat. De nieuwe layout zorgt er
onder meer voor dat berichten die vanaf mijn mobiele telefoon zijn
verstuurd beter in de pagina passen en naar mijn smaak ziet de pagina
er nu wat frisser en moderner uit. Het is de bedoeling dat het nieuwe
tag-systeem dat gebruikt kan worden met behulp van de navigatietabs
bovenin en de duidelijkere knoppen in de linkerbalk ervoor zorgen dat
alles wat makkelijker te vinden is. Het is nog lang niet af, zo ben ik
nog aan het kijken hoe ik een simpelere versie voor de mobiele
telefoon in elkaar kan zetten die tekstueel dezelfde inhoud heeft,
maar geen plaatjes, embedded video of andere Kb-etende fratsen. De
Twitter-feed heb ik weggehaald, omdat hij niet mooi uitkwam in de
nieuwe layout. Ik heb ook de Video Uitgelicht weggehaald, omdat de
video's op dat kleine formaat niet echt overkomen. Bovendien is de
laatste video op deze site ook snel te vinden via de video-tab
bovenin. Op termijn komen er nieuwe widgets voor in de plaats in de
linker en rechter zijbalk, maar ik ben nog aan het kijken welke ik wil
gaan gebruiken. Een ander onderdeel van de pagina die ik binnenkort
onder handen wil gaan nemen is het overzicht van mijn journalistieke
en audiovisuele producties. Dat is nu nog verre van compleet, omdat
het erg veel tijd kost om het allemaal bij te houden en ik daar vaak
niet aan toekom. Ik probeer daar een makkelijkere manier voor te
vinden. Zoals ik al zei: het is work under construction. Maar ik kan
nu in ieder geval één van mijn goede voornemens voor het nieuwe jaar
afstrepen...

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat

Ik zit in de trein terug naar huis en krijg net een telefoontje van mijn vriendin: mijn fiets is gejat. Hij stond naast die van haar in de fietsenstalling op het station van Tilburg, met de nadruk op stond. Dat is vervelend, maar als ik het vergelijk met het moment waarop mijn vorige auto gejat bleek te zijn dan is dit niet zo'n grote ramp..

Het is wel een beetje vreemd: een fiets jatten op klaarlichte dag op bij het station. Hij stond op slot, maar niet ergens aan vast. Ach ja, ik weet zelf hoe makkelijk het is. Dezelfde fiets die ik nu kwijt ben, heb ik door de fietsenmaker op het station laten openbreken. Ik was mijn sleutel kwijt en had geen reservesleutel (dat heb je wel eens met een tweedehands fiets). Ik had totaal geen bewijs dat het waar was, maar de fietsenmaker zette zonder blikken of blozen een nieuw slot erop voor me. Zo makkelijk is het dus, bedacht ik het me toen.

Wat ik niet begrijp is wat de fietsendief moet met mijn oude aftandse barreltje. Ach ja, hij mag 'm hebben, ik zoek wel weer een nieuwe.

Maar genoeg gejammer van mijn kant, op het werk ging het goed vandaag. Ik mocht een interessant verhaal schrijven over het conflict tussen Rusland en Oekraïne over gas. Ik vind het altijd heerlijk als ik me in een onderwerp kan verdiepen en wat achtergronden mag weergeven in een verhaal. En vandaag mocht dat.

Ik ben geen expert, dus is het de vraag of je er het etiket achtergrondverhaal wel aan mag plakken, maar het biedt allicht wat meer context dan een standaardbericht.

Goed, al typend kom ik steeds dichter bij station Tilburg. Tijd om te gaan lopen...

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat

Het is misschien wat aan de late kant, maar toch: gelukkig nieuwjaar iedereen! En zoals voor veel mensen is het voor mij tijd voor goede voornemens. Mijn goede voornemen voor komend jaar is, je raadt het wellicht al, het vaker updaten van mijn blog..

Ik heb 'm laatste tijd een beetje verwaarloosd. Dat komt onder meer doordat ik twee weken ziek ben geweest (buikgriep en aansluitend 'gewone' griep) en daarna samen met mijn vriendin op vakantie ben geweest naar Tsjechië.

Zoals de mensen die mij volgen op Twitter al weten heb ik vlak voor de vakantie nog geprobeerd om te werken bij de Digidesk, maar werd ik weggestuurd door mijn eindredacteur omdat ik koorts had. Toen ik rustig thuis zat, dacht ik weer beter te zijn, maar het blijkt een stuk makkelijker om je een hele peer te voelen als je thuis in je bed ligt of op de bank zit, maar op de redactie voel je je toch anders..

De heenweg van de vakantie was dan ook een lastige opgave. De reis voerde door Duitsland en een klein stukje Polen naar Tsjechië. En ik kwam erachter dat midden in de nacht met een beetje koorts achter het stuur zitten op de Duitse Autobahn niet de meest plezierige bezigheid is..

Natuurlijk reden we bij de eerste Duitse afslag verkeerd (de afslagen werken daar wat anders en dat is lastig als je dat niet weet). We kwamen midden in de stad Dortmund terecht en toen duurde het een tijdje voor we de snelweg weer (in de juiste richting) opreden.

Verder stonden er ook de nodige files (het is lekker dat je in Duitsland lekker kan doorrijden op de snelweg, maar gezien het aantal autowrakken die ik onderweg gezien heb, kan ik me best goed vinden in de maximum-snelheid op de Nederlandse wegen) en we werden ook meer dan een uur lang opgehouden bij de Duits-Poolse grens vanwege onverklaarbaar slecht geregelde wegwerkzaamheden..

Vervolgens klopte de routebeschrijving van Google Maps voor geen meter en bleken we op de verkeerde plek Polen binnen te zijn gereden, waardoor we (na eerst aan twee Polen de weg gevraagd te hebben) genoodzaakt waren om tientallen kilometers over Poolse holderdebolder-weggetjes te rijden in het donker zonder herkenbare strepen op de weg (één keer hield de weg plotseling op te bestaan. Bleek rechtsaf ineens rechtdoor te zijn. Zonder een bordje uiteraard..) om uiteindelijk via een achteraf-grensovergangetje Tsjechië binnen te rijden..

Daarna wisten we al gauw het dorp te vinden waar ons huisje stond, maar het huisje zelf konden we nergens vinden. Na navraag bij één van de locals bleek dat we eerst nog een hele tijd over een onverhard modderpad moesten rijden om er te komen. Helaas kon de man geen Duits en maar drie woorden Engels en was mijn beheersing van het Tsjechisch van vergelijkbaar niveau, dus reden we opnieuw verkeerd op het modderpad en stonden we ineens echt in the middle of nowhere.

Een zijpad was in geen velden of wegen te bekennen, dus besloot ik op een grasveld te keren. Op het moment dat ik het veld opdraaide, besefte ik dat ik een hele domme fout had gemaakt. Het was geen gras wat er stond maar één of ander koolgewas. Dat betekende voor mij en mijn vriendin dat ik de auto met de neus maar voren in de modder terecht had doen komen. En laat mijn Volkswagen Golf nu juist voorwielaandrijving hebben..

Daar stonden we, ver van de bewoonde wereld met de auto vast in een kolenveld.. Na een avondwandeling vonden we het dorp weer en gelukkig had de behulpzame local de eigenaar van het huisje opgetrommeld. Met behulp van haar auto en een sleepkabel werd de auto uit zijn benarde positie bevrijd en konden we de laatste meters naar het huisje met relatief gemak afleggen. Volgens mij ben ik nog nooit zo blij geweest om mijn hoofd op een kussen te leggen als toen ik die nacht het bed in kroop...

De rest van de vakantie had gelukkig een stuk lagere stress-dichtheid en na zo'n twee dagen was ik warempel echt beter. Over die week kan ik trouwens kort zijn: rust, houtkachel als enige verwarming, geen drinkwater uit de kraan, maar wel een eigen sauna en via digitale televisie ontvingen wel alle regionale televisiezenders op het kleine tvtje(!)

Een uitstapje naar Praag leerde dat het echt een prachtige stad is en we hadden bovendien een witte kerst. Gelukkig verliep de terugreis een stuk beter (ik voelde me goed en we reden in één keer de juiste route). En het was ook wel weer lekker om thuis te zijn natuurlijk (en om warm te kunnen douchen..)

De eerste werkdag daarop kon ik gelijk aan de slag bij de Digidesk, maar omdat ik zo lang al niet had geblogd en het dus een beetje afgeleerd had en er bovendien simpelweg geen zin in had, lag mijn blog tot nu te verstoffen. Maar het is nu een nieuw jaar en het is tijd om Jannes in medialand nieuw leven in te blazen.

Mijn goede voornemens zijn dat ik niet iedere dag, maar wel in ieder geval iedere
week deze blog zal updaten en dat ik binnenkort mijn blog in een mooier jasje steek..

In ieder geval wens ik iedereen een gezond, voorspoedig en gelukkig 2009 toe en hoop ik dat iedereen er weer het beste van maakt!

Gr,
J.