Dit is mijn eerste post op deze weblog vanaf mobiel internet. Ik hoor nu dus pas echt bij de nieuwe multimediale generatie, die in feite bijna nooit offline is.

Ik moet nog uitzoeken welke opties dit allemaal biedt, maar ik heb al ontdekt dat mobiele Twitter en Gmail al heel leuk is.

Dit heugelijke nieuws is helaas voorafgegaan door een paar minder leuke gebeurtenissen. De eerste was dat ik afgelopen vrijdag me echt niet goed genoeg voelde om te gaan werken, dat na gedwongen te moeten toekijken hoe mijn ontbijt zich in omgekeerde volgorde opnieuw aan mij (en aan het watercloset) presenteerde.

Ik heb mij die dag dus ziek gemeld en heb mij vervolgens de godganse dag verstopt onder de dekens. Alleen voor het hoognodige verliet ik de zachte omhelzing van mijn dekbed.

Toch moesten er nog boodschappen gehaald worden, dus sleepte ik mij m'n bed uit en ik liep naar mijn auto en wat bleek, hij stond niet waar ik hem had achtergelaten. Ik keek nog eens goed om mij heen, maar het was toch echt waar: mijn bolide, een grijsgroene Toyota Starlet uit 1990, was weg, verdwenen, foetsie.

Langzaam maar zeker drong tot mij door dat wat ik bijna onmogelijk achtte was gebeurd: iemand had mijn auto gestolen. Mijn eerste auto die ik nog maar met vijf maanden geleden had aangeschaft. Die praktisch recht tegenover het politiebureau geparkeerd stond. Die ik met helemaal gepoetst had en in de was gezet, zodat hij prachtig glimde. De hufters!

Natuurlijk heb ik gelijk gebeld met de politie (0900-tuig) maar ik kon het me maar nauwelijks beseffen. Wie doet nou zoiets? Zo'n schattig lief betrouwbaar karretje, wat ondanks zijn leeftijd nog altijd dapper doorkachelt..

Maar goed, het viel niet te ontkennen: hij is er niet meer. Met de gebeurtenissen van het weekend ga ik je niet lastigvallen, het zegt genoeg als ik vertel dat ik me maandag niet goed genoeg voelde om weer te gaan werken.

Gisteren was weer mijn eerste werkdag, ik ga er niet over lopen uitweiden, kijk maar onder mijn producties als je wilt zeven wat ik die dag gedaan heb.

Maar onderweg naar thuis belde mijn vriendin, bleek de autodieven die vrijdag ook nog eens voor 150 euro aan boetes op mijn naam te hebben veroorzaakt. En het hele briefje van die boetes was tegelijkertijd op de mat beland als de bevestiging van mijn aangifte.

Best wrang. Maar goed ik heb gebeld en de boete wordt waarschijnlijk kwijtgescholden, hoera voor ons rechtssysteem. Maar al met al had ik gisteren weinig zin om mijn blog bij te houden.

Ik ben nog niet helemaal beter en ook vandaag betrapte ik mezelf nog op een lichte koorts. Ik hoop dat je het dan ook begrijpt dat ik ook voor de berichten van vandaag verwijs maar de Mijn Producties pagina. Morgen weer een blog.

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat